Concert: vijf kwartier kippenvel bij the xx
Romy Madley Croft lacht halverwege het concert in de Amsterdamse HMH verlegen naar het publiek dat de band liefdevol toejuicht. “We would like to say a massive thank you to you. This means the world for us”. Indieband The xx is met grote zaaloptredens, een eigen rondreizend festival (Night And Day) en een optreden als afsluitende headliner op Pukkelpop, definitief een grote band geworden. De band is vanavond zichtbaar dankbaar voor het publiek dat zowel uit Nederland als uit Engeland, Frankrijk en Duitsland is gekomen om het Londense trio aan het werk te zien. Vanavond bewijst de band waarom dit volkomen terecht is.
Op voorhand reist de vraag of de intieme luisterliedjes van The xx live wel overeind blijven in een gigantische zaal als de Heineken Music Hall. Direct wanneer concertopener ‘Try’ met veel rook live gebracht wordt, is duidelijk dat het antwoord volmondig “ja” is. Romy Madley Croft en Oliver Sim zijn beiden subliem bij stem en klonken niet eerder zo aangrijpend en soulvol samen. Kippenvel. Ieder staat in een grote spotlight, terwijl Jamie ‘xx’ Smith op de achtergrond van het verhoogde podium een heel scala aan instrumenten (orgel, piano en vele percussie instrumeten) en draaitafels bespeelt.
Hun uitstekende tweede plaat Coexist liet een subtiele koerswijziging horen. Jamie xx’s bezigheden als dj zijn goed terug te horen en de beste man drukt een flink stempel op het geheel. Diepe bassen, soundscapes en vreemde geluiden vullen de HMH en hij laat de tot in de puntjes verzorgde nummers bijna geruisloos in elkaar over lopen. Daarnaast domineren in het wat lege geluid zijn toonaangevende ritmes, die het tempo bij vlagen flink omhoog schroeven. Nummers als ‘Reunion’, ‘Sunset’ en ‘Swept Away’ worden daarmee onvervalst dansbaar.
Daarnaast heeft de band ook nog ‘hits’ als ‘VCR’, ‘Chained’ en ‘Islands’ op het programma staan, die door het publiek uit volle borst worden meegezongen. Het geluid is kraakhelder en je hoort uitstekend wat ieder bandlid in te brengen heeft. Ook komt het basloze Coexist b-kantje ‘Reconsider’ en Jamie xx’s ‘Far Nearer’ voorbij. Beide songs kunnen op een even enthousiaste publieksreactie rekenen als het bekendere materiaal.
Voor de tweede helft van de tour heeft de band haar shows nieuw leven ingeblazen. Niet alleen krijgen o.a. ‘Chained’ en ‘Crystalised’ verassende en mooi opgebouwde live versies, ook is er een grotere lichtshow (op maat gesneden voor de grotere zalen). Bij het laatste nummer van de reguliere set, ‘Infinity’, vormen lasers een grote X op het podium die ook gedurende de toegift oblijft schitteren. De band eindigt haar set van vijf kwartier met de albumopeners van hun beide langspelers: ‘Intro’ en het emotionele ‘Angels’. De lichtshow geeft een extra dimensies aan het optreden en maakt de beleving intenser.
Debuutplaat The xx kwam in 2009 direct binnen als een mokerslag. Helaas ging het album gepaard met matige liveshows. Anno 2013 is dat wel anders. The xx heeft live een imposante gedaantewisseling ondergaan. De voorheen wat stijfjes ogende, geheel in zwart gekleede Sim en Madley Croft gaan tegenwoordig helemaal op in hun muziek en dansen subtiel om elkaar heen. Na vijf intrigerende kwartieren verlaat het trio na een korte buiging het podium en lijkt de conclusie onvermijdelijk. The xx bevestigt haar status als unieke en grensverleggende indieband en benadert vanavond de grens van perfectie. Alsof je even op een andere wereld bent.