Geschiedenisleraar Jasper Rijpma schreef een echt prachtig boek: ‘Wat ik je nog zeggen wil’ Zeventien brieven. Opgedragen aan één lezer. Toch wordt het boek nu herdrukt. Zoveel lezers vond de eerste druk.

Ik herkende veel in Jaspers verhalen, over lesgeven, compassie, wonen, vriendschap, hoop. Ook mijn mentorleerlingen zijn gegrepen door Jaspers verhalen, die aan iets universeels lijken te raken. “Wij willen voor Nederlands graag het boek van Jasper Rijpma lezen”, mailen de tieners. “We gaan voor Nederlands het boek in een groep lezen en er een podcast over maken.”

Jasper en ik hadden een bijzonder gesprek. Dat gesprek verschijnt later dit jaar.

Graag wil ik alvast een fragment delen uit ‘Wat ik je nog zeggen wil’. Jasper schrijft namelijk fonkelend over de zin van lesgeven.

Rijpma: “Van Marcus Aurelius heb ik geleerd dat een leven dat louter bestaat uit het najagen van plezier en comfort te weinig diepe voldoening biedt. Ik wil meer doen met de tijd die ik nog heb. Ik wil bij kunnen dragen aan het grotere geheel. Sinds ik ongeneeslijk ziek ben geworden, ervaar ik een sterke neiging om me uitsluitend te concentreren op activiteiten die ik als zinvol ervaar. De keerzijde daarvan is dat ik grotendeels ben gestopt met dingen waar ik niet direct de waarde van inzie.”

“Helemaal bovenaan de bucketlist met waardevolle dingen om te doen staat lesgeven. Zoals je weet vind ik dat uiterst zinvol werk. Ik kan mij geen ander beroep voorstellen waar je zo’n direct manier een positieve impact kan hebben op het leven van anderen.”

“Lesgeven, dat is is levens aanraken.”