“De beste plaat van 2015 tot nu toe? Grote kans dat het in maart verschenen To Pimp A Butterfly, van rapper Kendrick Lamar er met deze titel vandoor gaat. Een complexe en ambitieuze hiphop-plaat in de breedste zin van het woord. Noem het gerust een moderne klassieker. Merkwaardig genoeg komen maar een handjevol nieuwe liedjes voorbij. Ze zijn helemaal voor het einde bewaard. Jammer, ware het niet dat Lamar nog een moderne klassieker op zijn naam heeft staan. Lamar en zijn sterke liveband hebben genoeg materiaal van doorbraakplaat Good Kid, m.A.A.d. City achter de hand om dit optredens als co-headliner memorabel te maken. Tracks als ‘Bitch Don’t Kill My Vibe’, ‘Poetic Justice’ en ‘Swimming Pools (Drank)’ zijn nog altijd van een zeldzaam hoog niveau en doen live niets onder voor de studioversies. Lamar toont zich een veelzijdig artiest. Het is ongekend hoe achteloos hij de lastige rap medleys doet en het publiek bespeeld. Schitterend is ook hoe diep hij door het stof durft te gaan in ‘Sing About Me, I’m Dying Of Thirst’ en hoe het publiek los gaat op een van die nieuwe liedjes, ‘i’, dat zich ontpopt als een van de grootste party-anthems van Lowlands. Fantastische hiphopshow van een levende legende.

Toetsenist Jay Watson zat eerder vandaag nog bij Pond achter de drumkit, nu mag hij in de veel grotere Heineken spelen met Tame Impala. Fans van het eerste uur schrokken aanvankelijk van het nieuws dat het Australische vijftal tegenwoordig synthesizers, disco en elektronische muziek omarmt. Op papier misschien een gewaagde en verre van logische keuze. In de praktijk blijkt dat de derde plaat, Currents, van Kevin Parker (hij is Tame Impala en schrijft alle arrangementen zelf) en co. hun beste studioplaat tot dusver is. Een meesterwerk, zo u wilt. Live versmelten die nieuwe liedjes naadloos met het oudere Tame Impala-materiaal van debuut Innerspeaker en dat andere meesterwerk Lonerism. Van die laatste plaat zijn het massief rockende ‘Elephant’ – inclusief geniale discomaat halverwege! – en het uit volle borst meegezongen ‘It Feels Like We Only Go Backwards’ onbetwiste publieksfavorieten, maar ook Currents bevat meerdere van die favorieten. ‘Cause I’m A Man’ blijft een heerlijke meezinger en radiosingle ‘The Less I Know The Better’ klinkt live werkelijk fenomenaal. Goed ook om te zien dat Parker in zijn rol als frontman gegroeid. Een echt podiumdier zal de introverte gitarist nooit worden, maar hij doet duidelijk zijn best om contact te maken met het publiek. Toch is en blijft dit vooral een luisterconcert. Over het geheel genomen is Tame Impala ietsje tammer dan op plaat maar het geluid dat deze band produceert is sensationeel: fantastisch gemixt, heel gelaagd en vol met (nieuwe) details. Het is een geluid om je compleet in te verliezen, een geluid dat elk gevoel van tijdsbesef doet verdwijnen en een geluid zo goed dat alleen een band van absoluut wereldniveau deze kan produceren.”