Het enthousiasme van Personal Trainer is niet te negeren op Lowlands

Hiep! Hiep! Willem Smit is vandaag jarig. En wat een plek om jarig te zijn. De bandleden van Personal Trainer gaan graag naar Lowlands. Willem loopt naar de linkerhoek van de stage en kijkt naar zijn grote band op het videoscherm, het scherm waar hij zelf naar favoriete bands keek. Het is een mooi moment. Willem staat stil, bedachtzaam, wat melancholisch, alsof dit moment niet helemaal binnen komt. Al kan dat ook liggen aan de vermoeidheid. Personal Trainer komt rechtstreeks uit Wales, waar ze een reeks optredens gaven. Om de beurt hebben de bandleden vannacht gereden. ‘Wie heeft er ook slecht geslapen?’ vraagt Willem Smit aan Lowlands. Alle handen omhoog.

Personal Trainer is populair ver buiten Nederland. NRC schreef al een reportage over hoe de band geliefd wordt in Londen, vooral bij Britse mannen, die de jaren 1990 bewust meemaakten. Het tweede album Still Willing, op Bella Union, het label van Fleet Foxes en Beach House, werd al opgepikt door een internationaal publiek en besproken door Mojo en Uncut (een 8.0).

Personal Trainer houdt duidelijk van Pavement, Pixies en Belle & Sebastian. Al is dat misschien niet meer het geluid dat overal op Lowlands te horen is. Het festival profileert zich steeds diverser, met dance, pop, hiphop en global groove. Niet dat dat Personal Trainer bezighoudt. Willem rolt zijn hemdje op. Blote Buik. Armen in de lucht, als een zeester. Gejoel.

Van vriendengroepen en van mensen die de jaren 1990 bewust meemaakten, want daarvan zijn er natuurlijk ook veel in Nederland. Die groep lijkt dolblij, want Personal Trainer speelt alsof ze zojuist Pavement, Pixies en Belle & Sebastian in de platencollectie van hun ouders hebben ontdekt en dat HET BESTE ÓÓIT! vinden.

De band is serieus over de liedjes — Round, Intangible: wat een hits! — en serieus over een niet te stoppen enthousiasme. Er zijn maar weinig bands in Nederland — en daarbuiten — waarin de leden zó uitdragen dat ze graag in een band spelen. En dat enthousiasme heeft een magnetische werking op meer talent, dat de kwaliteit van Personal Trainer alleen ten goede komt.

Eerst voegde Kilian Kayser, die ooit creatieve video’s maakte voor 3voor12, zich als tweede drummer bij het collectief. Nu heeft de band de getalenteerde Mart Boumans aangenomen als zevende lid. Boumans speelt niet alleen gitaar, hij pakt ook geregeld de saxofoon op tijdens rustigere momenten van de band. Af en toe hint hij subtiel naar de spirituele jazz van Phoarah Sanders. Dan is er een euforisch moment dat het optreden optilt en even aan Clarence Clemons doet denken. Zo overstijgt Personal Trainer de rammelende gitaarmuziek waarmee de band bekend werd.

Personal Trainer klinkt volwassener. De jeugdigheid zit tussen de coupletten van de liedjes, die steeds leuke, fantasievolle en speelse wendingen nemen. Het is genieten als de hele band elkaar vindt en collectief een refrein inzet. Als de bandleden even niets te doen hebben, maken ze vrolijke rek- en strek oefeningen, alsof een personal trainer ze daar opdracht toe geeft. Een tent als de Heineken kan deze unieke liveband makkelijk aan. Daarom is het best bijzonder te noemen dat de band in het najaar weer kleinere Nederlandse clubshows doet.

Maar eerst wordt de band weer publiek, want alle leden gingen eens naar Lowlands, waar ze gitaarbandjes keken. Killian zegt nog vrolijk: ‘Wij voegen ons dadelijk bij jullie. Tot maandagochtend! Maar als we moe zijn, geef ons eten.’ Het maakt het onmogelijk om Personal Trainer niet in je hart te sluiten.

Voor OOR, live vanaf Lowlands. Foto door Arend Jan Hermsen.