We kunnen allemaal leren van Nick en Charlie

Vlak voor de premiere van het tweede seizoen van Heartstopper onderbrak Geert Wilders zijn zomerreces voor een belangrijke mededeling. Wilders — met 1,1 miljoen volgers op X (voorheen Twitter), die in juli zijn empathische en zachte kant liet zien tijdens het afscheid van premier Rutte — maakte een statement waarin hij ’woke-gedram’ en ‘lhbtig+’ in één zin noemt. Wilders afkeuring komt in de week van Queer en Pride, in de week waarin onderzoek uitwijst dat de helft van de Nederlanders Pride te ruig vindt, in de week waarin twee tienerjongens, Nick en Charlie, zich volwassener opstellen dan Geert Wilders.

Nick en Charlie zijn de hoofdpersonen van Heartstopper, een verfilming van de graphic novels en novelles van de 28-jarige Alice Oseman. Op het eerste oog lijken Nick en Charlie twee verschillende karakters. Charlie, gespeeld door Joe Locke, is een introverte lezer die naar Radiohead luistert (met een In Rainbows sticker op zijn schoolagenda). Nick, gespeeld door Kit Connor, is een jaar ouder en de vlotte aanvoerder van een rugbyteam (met kleren van Carhartt, Vans en Adidas). Jaargenoten noemen Nick in de serie “een golden retriever”, maar eigenlijk zijn Nick en Charlie beide golden retrievers: allemansvrienden met een sterk ontwikkeld sociaal gevoel. “Hi!”, zeggen ze steeds. En dan lachen ze verlegen. Ze kijken samen een film, wandelen met hond Nellie door het park, worden verliefd, lopen vrolijk door de gangen van hun Engelse middelbare school. Nick vindt het nog wat moeilijk om tegen zijn sportieve rugby-vrienden over Charlie te vertellen. Charlie geeft hem een knuffel. “Geen sorry zeggen, Nick”, zegt Charlie, die dolenthousiast is met Nick als vriendje en constant aan het zwijmelen is. “Ik wil dat je het vertelt wanneer en hoe jij dat wilt. En als dat lang duurt, is dat helemaal goed.”

Heartstopper is een belangrijke serie en om meerdere redenen grensverleggend. Nick en Charlie zijn twee communicatieve personages die duidelijk zichzelf willen zijn. Ze worden geconfronteerd met ingewikkelde situaties en de middelbare scholieren schamen zich — vooral voor hun familie, pesters en docenten — maar niet voor hun verliefdheid. Ze vieren twee maanden verkering met een reep Milka chocolade en zetten thee voor elkaar. Die stille tevredenheid is een revolutionaire verandering in series, zeker als je Heartstopper houdt tegen recente queer tiener series als Euphoria (2019) en It’s A Sin (2021). Charlie en Nick wonen nog thuis, gebruiken geen drank en drugs, en het dichtste bij seks komt een zuigzoen. Ze gaan vroeg naar bed — het meest rebelse wat ze doen is te laat gaan slapen (omdat ze nog lang op Instagram berichtjes uitwisselen: te druk bezig met sturen hoe leuk de ander is).

Nick en Charlie kruipen nergens in een slachtofferrol, maar worden beiden ongewild slachtoffer van een maatschappij die stereotype denkbeelden en hokjes op ze projecteert. Beiden worstelen met pesten en vooroordelen, met oorzaken die buiten Nick en Charlie liggen, die Nick en Charlie wel onzeker en verdrietig maken, iets wat hun vrienden, familie en docenten opmerken, ook al veroorzaken ze zelf vaak die problemen. Oseman wordt soms weggezet als kinderschrijver, maar haar script is net zo geschikt voor volwassenen. De personages zijn herkenbaar: een autoritaire leraar (Mr. Farouk) naast een invoelende (Mr. Ajayi), Nick’s gemene broer (David) tegenover Charlie’s lieve zus (Tori), pesters (Harry, Ben) tegenover mensen die zichzelf durven te zijn (Tao, Elle, Isaac, Tara en Darcy). Nergens komen conflicterende karakters zo goed tot uiting als bij de gescheiden (hetero) ouders van Nick. Zijn vader wil rijk worden — pronkt met de buitenkant van een succesvol leven — maar zijn moeder is er voor de kinderen. Bij zijn vader is Nick niet op zijn gemak, bij zijn moeder durft Nick open en kwetsbaar te zijn.

Nick en Charlie zijn gewoon… Nick en Charlie: ze komen voor elkaar op, communiceren eerlijk over hun gevoelens, sturen elkaar lieve berichtjes via

Instagram. Het lijkt zo te klikken dat je hoopt dat Nick en Charlie voor altijd bij elkaar blijven. Het maakt Heartstopper een nieuw soort serie, die hoort bij een nieuwe generatie. Heartstopper laat zien dat de liefde die deze tieners voelen — en de pijn die ze aangedaan wordt — net zo goed hun ouders, broertjes en zusjes, vrienden, klasgenoten en leraren aangaan. Deze serie over queer liefde is daarom invoelbaar voor hetero en homo, voor puber en ouder, voor leerling en docent. Daarom hoop ik dat veel mensen — queer, niet-queer én Geert Wilders — Heartstopper kijken. We kunnen allemaal leren van Nick en Charlie.

Het tweede seizoen van Heartstopper staat sinds 3 augustus op Netflix. Geschreven op 4 augustus 2023.